آداب و رسوم مهمان نوازی
مهمان نوازی در فرهنگ فارسی به تلاش میزبان برای تأمین راحتی مهمان گفته می‌شود
مهمان نوازی از نظر لغوی به معنای ابراز لطف عملی، تفقد و پذیرایی از مهمان است.
یکی از رسوم زیبای فرهنگ ما مهمانی دادن و میهمان شدن است. در خیلی از کشورهای دنیا سردی، رفتار خشک و بی‌روح و زندگی ماشینی را می‌توان به وضوح دید
ولی در ایران در دورترین روستاها خونگرمی و مهمان نوازی مردمان زبان زد همه است.
هانری دالمانی در رابطه با فرهنگ مهمان نوازی ایرانیان می‌نویسد:
ایرانیان بر این باورند که اگر بر مهمان بیش از ارزش وی ارج نَنِهی گویی به او توهین کرده‌ای. حس همدلی و انسان دوستی و مهرورزی از بارزترین ویژگی‌های این فرهنگ کهن است.
مهمان نوازی در فرهنگ اسلام پذیرایی از مهمان باعث ایجاد انس و آشنایی بیشتر، شرکت دادن دیگران در ثروت خود، احترام و بزرگداشت مردم و گذشت مالی است و اقوامی که بهره بیشتری از این فضیلت اخلاقی دارند همواره به آن مباهات و افتخار می‌کنند.
این خصلت پسندیده توسط دین اسلام نیز مورد تأیید و توجه قرار گرفت.
امروزه متأسفانه این سنت انسانی حتی در جوامع اسلامی محدود شده یا تقریباً برچیده شده است.
مردم مهمانداری را فقط محدود به دعوتی‌های رسمی آشنایان و اطرافیان خویش نموده و تمایل چندانی برای پذیرایی از مسافر و غریبهٔ بی پناه از خود نشان نمی‌دهند شاید دلایل این امر جو مادی گرایی حاکم بر جامعه، زندگی شهرنشینی و ضعف هنجارهای اخلاقی در میان مردم باشد.
آداب و رسوم مهمان نوازی
برگرفته از ویکی پدیا
